|
Getting your Trinity Audio player ready...
|
વર્ષો પહેલાં શિવનગરમાં રાજા નાથનું રાજ્ય ચાલતું. તેને ત્રણ રાણીઓ હતી, પરંતુ તે પહેલી રાણીને સૌથી વધુ ચાહતો, કારણ કે તે અત્યંત સુંદર હતી. તેની સૌંદર્યમય છટાને કારણે રાજા બાકીની બે રાણીઓ તરફ ધ્યાન ન આપી શક્યો. બીજી રાણીને તે મિત્ર સમાન માનતો, જ્યારે ત્રીજી રાણી તરફ તો તેનું ધ્યાન જ ન જતું.
અહીં વિડંબન એ હતી કે ત્રીજી રાણી રાજાને ઊંડો પ્રેમ કરતી, પણ રાજાએ કદી તેના પ્રેમને નિહાળ્યો જ નહીં. તે નિત્ય પ્રથમ રાણી સાથે જ વ્યસ્ત રહેતો. એમ કરતાં ઘણાં વર્ષો વીતી ગયા. ત્રીજી રાણી દરરોજ આશાભરી નજરે રાહ જોતી કે કદાચ આજે રાજા તેની પાસે આવશે અને પ્રેમથી વાતો કરશે, પરંતુ એવું કદી બન્યું નહીં.
વર્ષો આમ જ ગળાતાં એક દિવસ રાજા નાથ ગંભીર રોગથી પીડાયા. તેમની તબિયત દિનપ્રતિદિન ખરાબ થતી ગઈ અને બચવાની આશા ઓછી થઈ. ત્યારે રાજાએ પ્રથમ રાણીને બોલાવી. જ્યારે પહેલી રાણી આવી, ત્યારે રાજાએ પૂછ્યું: “મારી સ્થિતિ ગંભીર છે. હું ભગવાન પાસે એકલો જવા માંગતો નથી. શું તું મારી સાથે આવીશ?”
રાણીએ સ્પષ્ટ ના પાડી: “મારું જીવન હજુ બાકી છે. હું વધુ જીવવા માંગું છું.” એમ કહીને તે ત્યાંથી ચાલી ગઈ. પછી રાજાએ બીજી રાણીને બોલાવી. જ્યારે બીજી રાણીએ જાણ્યું કે રાજા તેને પોતાની સાથે લઈ જવા માંગે છે, ત્યારે તેણીએ પણ મદદ ન કરી.
બંને પ્રિય રાણીઓથી નિરાશ થઈ રાજાએ વિચાર્યું: “મેં કદી ત્રીજી રાણીને સમય કે પ્રેમ આપ્યો નથી. હવે હું તેને કેમ બોલાવું?” એવા વિચાર કરતાં જ ત્રીજી રાણી બોલાવ્યા વગર જ આવી પહોંચી. તેણીએ રાજાને કહ્યું: “મહારાજ, હું તમારી સાથે આવવા તૈયાર છું.” આ સાંભળી રાજા આનંદિત થયા, પણ સાથે જ પશ્ચાતાપ પણ થયો કે જીવનભર તેણે આ રાણીને યોગ્ય માન નહીં આપ્યો, જ્યારે તેણીએ તેને સૌથી વધુ ચાહ્યો.
ત્યાં જ રાજગુરુ એક કુશળ વૈદ્યને લાવ્યા, જેમણે રાજાની સારવાર કરી. સ્વસ્થ થયા પછી રાજાએ ત્રીજી રાણીને ખૂબ પ્રેમ કર્યો. હવે તેઓ બંને સુખથી રહેવા લાગ્યા.
વાર્તાનો સારાંશ:
સૌંદર્ય નહીં, પરંતુ હૃદયની શુદ્ધતા અને સદાચારને જ પ્રેમ કરવો જોઈએ.
